کجان اونایی که بودنشون ،
به خاطر ِ نبودن ما ،میتپه ؟
کجان اونایی که کورن ولی فکر میکنن که بینان ؟
آهای ناجیان بی جان ِ جاندار !
به دادمون برسید .
دفن شدیم، از بَس خفه مون کردن .
مُردیم ، از بَس کُشتَنمون !
دلم مُرد از بس نذاشتن ، تا آخرش قاچاق شد .
همین و میخواستید ، مگه نه ؟ !
گلدونه ی پر پر !
سلام ساناز جان
تو مگه ایرانی ؟ من DVD این فیلم رو دیدم ... چیزی نبود که
بشه دلیل محکمی برای عدم اکران عمومی این فیلم ...
دوست گرامی درود بر شما
سلام.منظورت کیا بودن؟
یه سوال:
کدوم یک از مطالب وب من جالب تره؟؟؟؟
اون پست ۱۴۰ خیلی ناز بود...
می خوام واسه اتاقمون...
سلام گلدونه عزز...
من این فیلم و ندیدم اما معلومه دل پری داری..
در مورد اول این شعر باید بگم عده ای بودنشون و مدیون نبودن عده ای هستن...مدیون سکوت اونا..مدیون تو سری خور خور بودن اونا...
مدیون بی کسی و بی چیزی اونا..واقعا مدیون هستن ولی هیچ وقت گامی موثر برای اون افراد بر نمی دارن چون فقط خودشون و می بینن و اصلا نمی تونن به خودشون بقبولونن که از صدقه سری عده ای تونستن واسه خودشون کسی بشن...